5-خرداد-1395, 12:58
اگر بالاجمال بداند (مثلا) یکی از رکوع یا قرائت را ترک کرده است. تجاوز فقط در رکوع جاری می شود دون قرائت .
چرا که تجاوز در جایی که احتمال صحت وجود داشته باشد حکم به وجود می کند. اما جایی که احتمال صحت نمی رود وجهی برای جریان ندارد.
در ترک اجمالی رکن و غیر رکن، قطعا غیر رکن احتمال صحت ندارد زیرا واقعا یا آنکه ترک شده است یا اگر اتیان شده است با توجه به علم اجمالی در فرضی اتیان شده که رکن را نیاورده است لذا احتمال صحت در آن تصویر نمی شود.
در مثال مزبور: یا انکه قرائت را نخوانده یا اگر خوانده در فرض ترک رکوع است و در هر صورت وقوع صحیح در آن متصور نیست.
لذا قاعده تجاوز تنها در رکن جاری شده و در غیر رکن بایستی به مقتضای دیگر قواعد عمل کرد.
چرا که تجاوز در جایی که احتمال صحت وجود داشته باشد حکم به وجود می کند. اما جایی که احتمال صحت نمی رود وجهی برای جریان ندارد.
در ترک اجمالی رکن و غیر رکن، قطعا غیر رکن احتمال صحت ندارد زیرا واقعا یا آنکه ترک شده است یا اگر اتیان شده است با توجه به علم اجمالی در فرضی اتیان شده که رکن را نیاورده است لذا احتمال صحت در آن تصویر نمی شود.
در مثال مزبور: یا انکه قرائت را نخوانده یا اگر خوانده در فرض ترک رکوع است و در هر صورت وقوع صحیح در آن متصور نیست.
لذا قاعده تجاوز تنها در رکن جاری شده و در غیر رکن بایستی به مقتضای دیگر قواعد عمل کرد.
[b]العلم نور یقذفه الله فی قلب من یشاء[/b]
