14-بهمن-1391, 23:27
توضیح بیشتر
اگر امام به شخصی مطلبی را فرمود آن شخص مقصود به افهام است و وقتی که او برای شخص دوم نقل می کند، مقصود بالافهام شخص اول، شخص دوم است و وقتی که شخص دوم این مطلب را در کتاب خود می نویسد، مقصود بالافهام تمام کسانی هستند که کتاب او را می خوانند.
از این رو استاد در روایاتی که راوی می گوید شخصی از امام پرسید و امام اینطور فرمود قائلند که اگر احتمال عقلایی قرینه بین سائل و امام بدهیم روایت در حق ما حجت نیست.
اگر امام به شخصی مطلبی را فرمود آن شخص مقصود به افهام است و وقتی که او برای شخص دوم نقل می کند، مقصود بالافهام شخص اول، شخص دوم است و وقتی که شخص دوم این مطلب را در کتاب خود می نویسد، مقصود بالافهام تمام کسانی هستند که کتاب او را می خوانند.
از این رو استاد در روایاتی که راوی می گوید شخصی از امام پرسید و امام اینطور فرمود قائلند که اگر احتمال عقلایی قرینه بین سائل و امام بدهیم روایت در حق ما حجت نیست.
