استاد شهیدی:نظر میرزای قمی در مورد مقصودین بالافهام صحیح است

[امین]

مشکل فقط تقطیع نیست تقطیع قابل جواب است ضیاع روایات بوسیله ظالمین ،دس در روایات ،جواز نقل به معنا،تصحیفات در حال نسخه برداری و... از همه اینها بگذریم وجود قرائنی که در کلام بوده و به ما نرسیده که به قول اقای صدر اصل عدم قرینه در اینجا نمی اید .
اگر به این روایت دقت کنید به کمتر روایتی از جهت عدم قرینه اعتماد میکنید:
مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ خَالِدٍ بَيَّاعِ الْقَلَانِسِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ رَجُلٍ أَتَى أَهْلَهُ- وَ عَلَيْهِ طَوَافُ النِّسَاءِ قَالَ عَلَيْهِ بَدَنَةٌ- ثُمَّ جَاءَهُ آخَرُ فَقَالَ عَلَيْكَ بَقَرَةٌ- ثُمَّ جَاءَهُ آخَرُ فَقَالَ عَلَيْكَ شَاةٌ فَقُلْتُ بَعْدَ مَا قَامُوا- أَصْلَحَكَ اللَّهُ كَيْفَ قُلْتَ عَلَيْهِ بَدَنَةٌ- فَقَالَ أَنْتَ مُوسِرٌ وَ عَلَيْكَ بَدَنَةٌ- وَ عَلَى الْوَسَطِ بَقَرَةٌ وَ عَلَى الْفَقِيرِ شَاةٌ. وسائل الشيعة؛ ج‌13، ص: 123 از کجا معلوم بسیاری از روایات ما این قرائن شخصیه را نداشته باشند.
میرزای قمی به اکثر اینها اشاره کرده قوانین 2/ 72