2-بهمن-1396, 16:22
اولا با پذیرش این که اینگونه موارد به عرف القاء شده باشد ولی اگر ارتکازی به مرحلۀ عمل نرسیده باشد و این ارتکاز را خود معصوم ایجاد نکرده باشد عرف به چه ملاکی برای معصوم وظیفه بیان قایل است ؟
ثانیا این که ائمه معصومین علیهم السلام نسبت به مردم تمام اعصار وظیفۀ بیان داشته اند مسلم نیست بلکه شواهدی بر خلاف آن هست مثل روایات متعددی که مضمونش چنین است : کل امام هادٍ للقرن الذی هو فیهم که اطلاقش جمیع شئون هدایت را می گیرد و این که در بعضی موارد دیده می شود نسبت به آیندگان هم اهتمام داشتند چه بسا از سر تفضل باشد و معلوم نیست در تمام امور این گونه باشد و بتوان بعنوان یک اصل از آن استفاده کرد.
ثانیا این که ائمه معصومین علیهم السلام نسبت به مردم تمام اعصار وظیفۀ بیان داشته اند مسلم نیست بلکه شواهدی بر خلاف آن هست مثل روایات متعددی که مضمونش چنین است : کل امام هادٍ للقرن الذی هو فیهم که اطلاقش جمیع شئون هدایت را می گیرد و این که در بعضی موارد دیده می شود نسبت به آیندگان هم اهتمام داشتند چه بسا از سر تفضل باشد و معلوم نیست در تمام امور این گونه باشد و بتوان بعنوان یک اصل از آن استفاده کرد.
