28-آذر-1401, 00:07
خدمت شما عرض شود که اولا تناسب حکم و موضوع بحث استظهار است و خیلی نمیشود با برهان به طرف القا کرد که این گونه نیست. نهایتا با منبهات و استعمالات میتوان مطلب را نزدیک کرد. ثانیا شما بحث اعراض مشهور که شبهه دارد و مورد مناقشه بعضی از فقها است را مطرح کردید ولی بحث تناسب حکم و موضوع را به سادگی در این جا کنار زدید. موضوع مریض است و حکم هم وجوب باشد تناسب ندارد. این که واضح است. با مریض بحث استحباب سازگاری دارد. ثالثا شما قرینه در روایت را جواب نداید و اون این است که امام میفرماید و لو این که در دلش هم باشد ان را انجام دهد. این چه واجبی است که در دلش انجام میگیرد. در مستحبات است که این طور مسامحه ها صورت میگرد مثل بعضی از احکام نماز های نافله. رابعا شما خیلی با دقت کلمه لا بد را بررسی کردید. شما فرمودید چاره ای ندارد و در مستحب چاره دارد. بابا مثل لا ینبغی در محرمات احرام که خیلی اوقات به معنای حرمت میاید. ینبغی گاهی اوقات به معنای وجوب میاید و از طرفی لعن امده و معنای ان کراهت شدید است. مثل این که کسی تنها غذا بخورد تنها مسافرت برود..... اینها به معنای کراهت شدید است. لعن که خیلی شدید است. خلاصه این که استیحاشی ندارد که لابد به معنای استحباب شدید باشد.