13-اسفند-1396, 07:52
(13-اسفند-1396, 01:42)محمد 68 نوشته: اگر قبول میکنید عرف این احتمال را مد نظر قرار میدهد پس وجه اینکه تأثیر بالفعلش را نمی فهمد چیست؟مطابق تقریبی که از کلام استاد بیان شد و استاد نیز بدان اشکال کردند :
به نظر می رسد که وقتی عرف احتمال و محتمل را در یکی از اطراف مد نظر قرار داد، آن احتمال را مؤثر می داند و آن را بر دیگری ترجیح می دهد و اینگونه نیست که در حال تحیر باقی بماند.
ترجیح جریان اصل در طرف ذی المزیه بازگشت به یک علم اجمالی و انحلال آن دارد یعنی از بین چهار حالت متصور دو حالت که عقلا رد می شود و از بین دو حالت دیگر ما علم اجمالی داریم که اطلاق دلیل یا در مورد هر دو طرف مخدوش شده و یا فقط در طرف غیر ذی المزیه و هر کدام که باشد در غیر ذی المزیه مخدوش شده و حجت نمی باشد پس علم تفصیلی به مخدوش بودن اطلاق در طرف غیر ذی المزیه داریم و در مازاد بر آن شک بدوی داریم و اصاله الاطلاق در آن مورد دیگر که همان طرف ذی المزیه است مانعی نداشته جریان می یابد .
حرف بنده این است که چون ولو عرف احتمال بیشتر را مد نظر قرار دهد و آن را بعنوان یک امر محتمل الراجحیه ببیند و لکن چون بازگشت ترجیح به یک علم اجمالی و انحلال است بدون تصویر این علم اجمالی و انحلال ، ترجیح معنا ندارد و چون عرف این مطلب را تصویر نمی کند و اصلا متوجه این علم اجمالی و انحلال نیست ترجیح را هم نمی فهمد و اساسا این گونه اطلاق گیری هایی که متوقف بر مقدماتی است که عرف آن را نمی فهمد اطلاق گیری عرفی نمی باشد .
