6-دي-1397, 08:59
به نظر می رسداین دو تقریب اگر چه فی الجمله صحیح است ولی کلیت ندارد زیرا گاهی از نظر عقلائی منشأ علم گوینده به مدلول التزامی غیر از مدلول مطابقی است و اما توضیح ذلک :
اولا باید توجه داشت گاهی مدلول اصلی کلام مدلول التزامی است و اصلا مدلول مطابقی برای این می اید که مدلول التزامی افهام شود مثلا به کسی که خواب است می گوئیم بلند آفتاب زد که مدلول التزامی اش قضای نماز صبح است ولی اساساً غرض اصلی متکلم افهام مدلول التزامی بود .
و من هنا یظهر گاهی متکلم مثلا در مقام بیان این است که زید که از دوستان اوست ازدواج کرده است و در مقام استدلال و استشهاد برای دیگران می گوید فلانی فرزند زید است ولی غرض اصلی او افهام و اثبات ازدواج در مورد اوست ؛ بعد ما دیدیم آن کسی که همراه زید بوده برادز زاده او بوده است و گوینده به دلیل مثلا خطای دید او را اشتباه دیده است ؛ به نظر می رسد در این گونه موارد عقلائ منشأ علم گوینده به ازدواج را چیزی می دانند که اصل عدم خطا در آن جاریست و هذا ولد زید منشأ علمش به ازدواج وی نشده است .
اولا باید توجه داشت گاهی مدلول اصلی کلام مدلول التزامی است و اصلا مدلول مطابقی برای این می اید که مدلول التزامی افهام شود مثلا به کسی که خواب است می گوئیم بلند آفتاب زد که مدلول التزامی اش قضای نماز صبح است ولی اساساً غرض اصلی متکلم افهام مدلول التزامی بود .
و من هنا یظهر گاهی متکلم مثلا در مقام بیان این است که زید که از دوستان اوست ازدواج کرده است و در مقام استدلال و استشهاد برای دیگران می گوید فلانی فرزند زید است ولی غرض اصلی او افهام و اثبات ازدواج در مورد اوست ؛ بعد ما دیدیم آن کسی که همراه زید بوده برادز زاده او بوده است و گوینده به دلیل مثلا خطای دید او را اشتباه دیده است ؛ به نظر می رسد در این گونه موارد عقلائ منشأ علم گوینده به ازدواج را چیزی می دانند که اصل عدم خطا در آن جاریست و هذا ولد زید منشأ علمش به ازدواج وی نشده است .
