27-بهمن-1397, 21:35
استاد شهیدی در تاریخ 23 بهمن فرمودند:
مرحوم بروجردی فرموده اند: در شبهات تحریمیه مصداقیه برائت جاری نمی شود. به این دلیل که اولا جریان برائت در شبهات تحریمیه مصداقیه منوط به انحلال نهی به افراد است که این انحلال چه در جعل و چه در مقام فعلیت و مجعول در نواهی صحیح نیست؛ زیرا در مثل حرمت کذب، نهی به صرف الوجود است و افراد متعلق نهی نیستند هر چند که با عصیان یا امتثال یک فرد، تکلیف از بین نمی رود چون مفسده تکلیف باقی مانده است. بنابر این هر کذب عصیان مستقلی دارد هر چند که نهی مستقلی حتی در مقام فعلیت نیز ندارد. پس برائت از تکلیف در شبهات تحریمیه مصداقیه معنا ندارد.
استاد به این وجه اشکال نمودند که ظاهر ادله انحلال نهی است حتی در مقام جعل ولی انکار انحلال در فعلیت حکم با وجود مفسده و عصیان بر هر فعلی به نوعی تناقض است و غیر معقول زیرا در صورتی نهی ز صرف الوجود است که فقط فرد اول مفسده داشته باشد و در غیر این صورت نهی از طبیعت ساریه خواهد بود و نسبت به افراد منحل می شود.
مرحوم بروجردی فرموده اند: در شبهات تحریمیه مصداقیه برائت جاری نمی شود. به این دلیل که اولا جریان برائت در شبهات تحریمیه مصداقیه منوط به انحلال نهی به افراد است که این انحلال چه در جعل و چه در مقام فعلیت و مجعول در نواهی صحیح نیست؛ زیرا در مثل حرمت کذب، نهی به صرف الوجود است و افراد متعلق نهی نیستند هر چند که با عصیان یا امتثال یک فرد، تکلیف از بین نمی رود چون مفسده تکلیف باقی مانده است. بنابر این هر کذب عصیان مستقلی دارد هر چند که نهی مستقلی حتی در مقام فعلیت نیز ندارد. پس برائت از تکلیف در شبهات تحریمیه مصداقیه معنا ندارد.
استاد به این وجه اشکال نمودند که ظاهر ادله انحلال نهی است حتی در مقام جعل ولی انکار انحلال در فعلیت حکم با وجود مفسده و عصیان بر هر فعلی به نوعی تناقض است و غیر معقول زیرا در صورتی نهی ز صرف الوجود است که فقط فرد اول مفسده داشته باشد و در غیر این صورت نهی از طبیعت ساریه خواهد بود و نسبت به افراد منحل می شود.
