21-اسفند-1397, 11:31
(14-اسفند-1397, 20:39)خیشه نوشته: کل این بحث در مورد مقام ثبوت است. در مقام اثبات که مرحوم خویی و مرحوم نائینی قائل به ملکه و عدم ملکه هستند. به نظر استاد ادعای مرحوم نائینی موافق با ارتکاز است و یک روش قانون گذاری است
روح قانون اراده قانون گذار است نه جعل او چون اراده است که منشأ حکم عقل به لزوم امتثال است چه جعلی باشد چه نباشد و همینطور اگر جعلی باشد بدون این که اراده پشتش باشد نیز لازم الامتثال نیست لذا باید آن چیزی را در نظر گرفت که روح و جوهرۀ تکلیف است .
و من هنا یظهر تکلیف نمیتواند در عالم ثبوت مهمل باشد چون مولای حکیم و علیم و ملتفت به تمام قیود و نکات مربوط به حکم یا اراده مطلق دارد یا مقید و اراده مهمل در نفس او بی معناست . بله در موالی عرفی ممکن است مولا چون نسبت به برخی قیود علم ندارد بگوید فعلا بدان که فلان چیز فی الجمله واجب است بدون این که اطلاق یا تقیید ثابت شود ولی به محض التفات کما هو المفروض در مورد شارع حکیم اهمال در او معنا ندارد .
