6-فروردين-1401, 10:19
دلیل بر این که روی عن الثقات، دال بر حصر این است که اگر چنین نباشد هیچ ویژگی خاصی نخواهد بود چون نوع روات از ثقات نقل کرده اند فی الجمله (https://fa.mfeb.ir/zkrrejal17/)
اما به نظر می رسد که این عبارت دال بر حصر نیست. نجاشی در دو مورد تعبیر روی عن الثقات و رووا عنه را به کار برده است: جعفر بن بشیر و محمد بن اسماعیل بن میمون. ممکن است بگوییم در مورد این دو راوی، جایگاه حدیثی آنها چندان روشن نبوده و با بیان این جمله به صدد بیان این اند که آنها مثل سائر محدثین و دارای شأن حدیثی بوده اند. در مورد محمد بن اسماعیل که در اسناد تنها از حماد بن عیسی روایت کرده این وجه روشن تر است. اما جعفر بن بشیر در اسناد هم از افراد متعددی روایت کرده است ولی شاید او هم بیشتر به عنوان عابد و زاهد شناخته می شده است و نه محدث (من زهاد أصحابنا وعبادهم ونساكهم...)
اما به نظر می رسد که این عبارت دال بر حصر نیست. نجاشی در دو مورد تعبیر روی عن الثقات و رووا عنه را به کار برده است: جعفر بن بشیر و محمد بن اسماعیل بن میمون. ممکن است بگوییم در مورد این دو راوی، جایگاه حدیثی آنها چندان روشن نبوده و با بیان این جمله به صدد بیان این اند که آنها مثل سائر محدثین و دارای شأن حدیثی بوده اند. در مورد محمد بن اسماعیل که در اسناد تنها از حماد بن عیسی روایت کرده این وجه روشن تر است. اما جعفر بن بشیر در اسناد هم از افراد متعددی روایت کرده است ولی شاید او هم بیشتر به عنوان عابد و زاهد شناخته می شده است و نه محدث (من زهاد أصحابنا وعبادهم ونساكهم...)
