19-آبان-1399, 20:32
(18-آبان-1399, 20:43)خیشه نوشته: با سلام
نسبت به کلام دوستمان که فرمودند ترتب باید مشکلی را حل کند در جواب گفته میشود که گاهی اوقات شما با احراز ملاک، کشف میکنید که شارع در زمان اوج استحباب نماز شب، قران را اراده کرده است. اما متاسفانه همه این مبنا را ندارند. مثلا مرحوم خویی قائل است به این که برای احراز ملاک ما نیاز به امر داریم و اگر شما گفتید که مستحبات با هم تزاحم دارند پس قران خواندن در ان زمان مبارک امر ندارد. حال این سوال مطرح میشود که با ترتب میتوان امر طولی برای قران خواندن تصحیح کرد و به شارع نسبت دهیم که قران خواندن را طلب کرده است و قران خواندن امر دارد یا نه؟
نسبت به کلام اقای عطار گفته میشود که ظاهرا برای شما خیلی روشن است ولی استاد و صاحب کتاب منتقی الاصول و بنده و بعضی دیگر از دوستان شبهه داشتند و مورد بحث واقع شد که ایا مستحباب با هم تزاحم دارند یا ندارد. مثال هایی از عرف نسبت به اراده های استحبابی پدر نسبت به فرزندان مطرح شد .....
سلام برادر عزیز در مجموع بد نیست که گاهی از فضای عجیب مدرسه بیرون بیاییم و تصور کنیم که آیا مثلا اگر کسی از ساعت 12 شب تا اذان صبح مشغول عبادت بوده و قرآن تلاوت میکرده و در حال تفکر در آیات الهی بوده است و نماز شب نخوانده؛ آیا واقعا باید گفت که این آقا به اندازه نیم ساعت به اذان صبح مانده، اصلا عبادتی نکرده ولو قرآن خوانده ولی این قرآن مأموربه نبوده و امر نداشته؟ خیلی عجیب است پر واضح است که تلاوت قرآن برایش مستحب بوده و قطعا امر داشته است، این از بدیهیات و واضحات فقه ماست که البته اگر این را جزء بدیهیات و محکات فقه ندانید به نظر دیگر هیچ جیز را نباید بدیهی دانست.