27-بهمن-1399, 21:54
(27-بهمن-1399, 17:57)خیشه نوشته: اشکال نقضی به حل دور(یعنی اینکه در اخر کلامتان حرف از استحاله زدید جواب نقضی دارد): اشکال دور یک اشکال عقلی است و احکام عقلیه تخصیص پذیر نیستند. در حالیکه در باب نماز قصر و اتمام و اخفات و جهر قرائت مختص به عالمین شده است. پس کشف میشود که یک دور محال با استحاله عقلی نیست و الا نباید تخصیص بردار باشد.
جواب حلی به اشکال دور: به نظر بنده اصلا بحث اختصاص احکام به عالمین و دور در آن فایده ای ندارد زیرا بحث دور نسبت به احکام انشائی است که اصلا احکام انشائی تا زمانی که علم به انها پیدا نشود اثری ندارد. وقتی هم که علم پیدا شد اختصاص احکام به عالمین اشکالی ندارد و دور هم لازم نمیاید. در جمع بین حکم واقعی و ظاهر از کلمات مرحوم اخوند میتوان این مطالب را استفاده کرد.
پس چه احکام به عالمین مختص باشد و چه نباشد اثری ندارد زیرا در مقام انشاء حکم این مطلب مطرح میشود و چیزی که اثر دارد فعلیت احکام است و اختصاص احکام به عالمین اشکالی ندارد. مراجعه کنید به کلمات مرحوم اخوند در بحث جمع بین حکم واقعی و ظاهری
سلام این ضابطه ای که برای حل دور فرمودید ضابطه خوبی است و اتفاقا نظر شهید صدر نیز همین است لکن به نظر میرسد که ضابطه استاد شبیری جامع تر است زیرا جاهل مقصر را نیز پوشش میدهد به خلاف ضابطه شما. یعنی مطابق ضابطه شما جاهل مقصر چون عالم به حکم نیست؛ مکلف نیز نیست؛ ولی طبق ضابطه استاد شبیری چون جاهل مقصر شأنیت فحص را داشته و کوتاهی نموده؛ مکلف است. لازم به ذکر است که تکلیف جاهل مقصر به داعی تحریک نیست بلکه به داعی اتمام حجت است.