13-بهمن-1401, 23:29
(آخرین تغییر در ارسال: 13-بهمن-1401, 23:31 توسط مسعود عطار منش.)
درس خارج اصول جلسه 70 مورخ 1401/11/9
باید دانست کلام، یک ظهوز در مراد استعمالی دارد و یک ظهور در مراد جدی.
بر این اساس این سوال مطرح می شود که حجیت ظهور یک کلام مربوط به کدامین ظهور است؟
مرحوم آقای صدر معتقدند ظهور کلام در مراد استعمالی موضوع است برای ظهورش در مراد جدی یعنی عقلا میگویند اصل بر اتحاد مراد استعمالی با مراد جدی است.
اما این مطلب صحیح نیست چون در اینجا اولا از اصل بر آن است که متکلم، کلام را در همان معنایی که ظاهر در آن است استعمال کرده باشد و ثانیا اصل بر آن است که اگر کلامش ظهور در مراد جدی داشت، این ظهور حجت باشد.
باید دانست اگر در جایی مثل موارد خوف و تقیه یا فضای شوخی، کلام ظهور در جدیت نداشته باشد موضوع حجیت نیز نمی باشد.
باید دانست کلام، یک ظهوز در مراد استعمالی دارد و یک ظهور در مراد جدی.
بر این اساس این سوال مطرح می شود که حجیت ظهور یک کلام مربوط به کدامین ظهور است؟
مرحوم آقای صدر معتقدند ظهور کلام در مراد استعمالی موضوع است برای ظهورش در مراد جدی یعنی عقلا میگویند اصل بر اتحاد مراد استعمالی با مراد جدی است.
اما این مطلب صحیح نیست چون در اینجا اولا از اصل بر آن است که متکلم، کلام را در همان معنایی که ظاهر در آن است استعمال کرده باشد و ثانیا اصل بر آن است که اگر کلامش ظهور در مراد جدی داشت، این ظهور حجت باشد.
باید دانست اگر در جایی مثل موارد خوف و تقیه یا فضای شوخی، کلام ظهور در جدیت نداشته باشد موضوع حجیت نیز نمی باشد.
