احراز صحت قرائت امام جماعت

[جواهری]

در مفاد اصالت الصحه در فعل غیر و گستره جریان آن باید به سیره مراجعه شود مسلم است اگر اصالت الصحه جازی نشود نظام مجتمع مختل میشود اگر در شرایط ذبح کسی شک کنیم اگر در صحت تطهیر کسی شک کنیم اگر در عقود دیگران شک کنیم و همینطور
و ظاهر اصالت الصحه حکم ظاهری به صحت فعل است
بحث در گستره این اصل است بعضی مطلقا با این دلیل صحت اقتدا را ثابت کرده اند زیرا ماموم به قرائت صحیح القرائه می تواند اقتدا کند بعضی مطلقا جاری نمی دانند و اقتدا را در فرض وثوق به صحت قرائت صحیح دانسته اند بعضی از مراجع هم تفصیل داده اند بین فرضی که قرائت ا مام را بشنویم که گفته اند دلیلی در سیره بر صحت نداریم به خلاف جایی که قرائتش را نمی شنویم گفته اند شاهد آن این است که در جماعتهای بزرگ که مسلم جایز است اگر دلیل اصالت الصحه در فعل کثیری از مامومین برای ترتب احکام جماعت جاری نشود جماعت شکل نمی گیرد و عرفا فرقی بین این مورد و قرائت خود امام نیست بنابراین به نظر می رسد چون دلیل مصححین سیره است فرقی بین سیره بین حالتهای مختلف در سوال نباشد و الله العالم