21-دي-1398, 16:38
(21-دي-1398, 07:53)مسعود عطار منش نوشته: استاد شبیری از والد معظمشان نقل می فرمودند بازگشت تخصیصات منفصل به متصل است یعنی از مخصص منفصل کشف میکنیم در زمان صدور عام و متصل به آن قرینه ای بوده و به دستمان نرسیده . بنده فکر میکنم بحث روی این مبنا(صرف نظر از صحیح یا غلط بودنش) به شکل دیگر باید دنبال شود چون بعید نیست تخصیص اکثر یا مساوی به نحو تخصیص متصل فی الجمله عرفی باشد مثلا اگر قید متصل بصورت استثنا بیان نشود ظاهراً در عرفیتش اشکالی نیست مثل اینکه بگوییم اکرم المومنین العدول که قید عدول اکثر مومنین را خارج میکند و لکن هیچ قبحی ندارد چون متصل است ۰
این نکته را هم ضمیمه کنم اساسا تخصیص منفصل اگر بعد از وقت حاجت و عمل باشد یک مرتبه ای از غیر عرفیت را دارد ولو تخصیص اکثر یا مساوی نباشد لذا تخصیصات یا باید طبق مبنای آیت الله شبیری توجیه شود یا طبق مبنای استاد سیدجواد توجیه شود(بازگشت تخصیصات منفصل به اعم از متصل و منفصل قبل از وقت عمل) یا به مصلحت تدریج برگردانده شود یا به اسلوب آفتابی و تعلیمی است الله سیستانی یا وجوهی از این قبیل .
اگر مبنای بازگشت مخصصات منفصل به متصل را هم قبول کنیم باز تخصیص اکثر عرفی نیست اگر متکلم بگوید اکرم کل عالم الا الفساق وحال آنکه مرادش از کل عالم عده ی قلیلی بوده است عرفی نیست .به کار بردن ادات عموم در چنین مقامی عرفیت ندارد بله اگر به صورت مطلق گفته شود این محذور نیست .مشکله ی والد معظم هم در عمومات است نه درمطلقات.
بحث تخصیص بعد از وقت عمل دخلی به مساله ی ما ندارد یک مشکله ی کلی است که باید حل شود به احد طرقی که مطرح هست
-شاهد این مبنا را هم اگر استاد مطرح کردند بگویید که تمام تخصیصات منفصل به صورت متصل بوده بعد حذف شده و قیدش به ما نرسیده است ادعای پر موونه ای هست