جریان ترتب در دو واجب طولی

[خیشه]

خدمت دوستمان عرض میشود که اولا قیاس قرائت با قیام متصل به رکوع مع الفارق است یعنی مورد بحث تزاحم قیام متصل به ررکوع و سجده ها بود که هر دو رکن بودند و بعد بحث اهم بودن مطرح بود و الا اگر یکی از انها غیر رکن باشد که مطلب تغییر مکند ثانیا شما به این نکته دقت نکردید که در بعضی از مرکبات ما یک قاعده ثانویه داریم که با عجز از بعضی از اجزا هنوز امر به کل باقی است. (لطفا توجه کنید) فرض این است که مکلف قدرت بر مثلا اتیان نماز یازده جزئی را ندارد. امر دائر است بین این که قیام متصل به رکوع اختیاری را اتیان کنید و سجده اشاره یا سجده اختیاری و قیام متصل به رکوع. فرض این است که اهم مقدم است حال اگر کسی صرف قدرت در سجده کند ایا نماز صحیح است یا نه؟ ایا میتوان با امر ترتبی درست کردن برای سجده، نماز را بطلان نجات دهیم یا نه؟
به صرف عدم اتیان قیام متصل به رکوع، نماز باطل نمیشود زیرا امر ضمنی به سجده هم داعویت دارد و میگوید صرف قدرت در من بکن و قیام متصل به رکوع هم میگوید صرف قدرت در من بکن. ایا میتوان با ترتب بین دو امر ضمنی جمع کرد یا نه؟ (اگر ترتب در واجبات ضمنیه قبول شود فرقی با ازاله و نماز ندارد)
شما ممکن است بگویید که ترتب در واجبات ضمنیه جاری نمیشود. در جواب میگوییم خب این مساله اینجا اول کلام است و در مورد آن بحث میشود
البته بنده سوادم کم است و مسائل برای بنده پیچ دارد. معذرت میخواهم اگر باعث شده ام که وضوح مساله در ذهن شما خدشه دار بشود. ببخشید.