20-آبان-1399, 20:33
(20-آبان-1399, 00:55)خیشه نوشته: فرض این است که یک قدرت دارد و همان طوری که امر به قیام متصل به رکوع داعویت دارد امر به سجده هم داعویت دارد هر چند که قیام متصل به رکوع اهم باشد. دقیقا مانند ازاله و نماز. در این جا همان طوری که ازاله مطلق است و داعویت دارد امر به نماز هم داعویت دارد و مطلق است بعد که قدرت واحد بود با ترتب میگفتیم چون ازاله اهم است ما اطلاق نماز را رفع ید میکنیم و میگویم اگر ازاله ترک شد نماز بخواند. در این جا نیز از اطلاق امر به سجده به خاطر اهمیت قیام متصل به رکوع رفع ید میکنیم و مقید میشود به این که اگر عصیان قیام متصل به رکوع شد سجده بخواند.
سلام ممنون از سعه صدر شریفتان؛ولی الکلام الکلام، مگر فرض این نیست که فعلا به حسب ادله فهمیدیم که تکلیف مصلی اتیان اهم(قیام) است؟ یعنی تکلیفش اتیان اجزای مرکب به علاوه قیام است؛ نتیجه این است که اساسا لازمه جزئیت قیام که فرض بحث است، بطلان نماز عند عدم الاتیان للقیام است و الا خلف جزئیت قیام میشود. فتأمل
