احتمال عهد بودن ال در لا ینقض الیقین

[خیشه]

استاد از کلام شیخ که در نهایت میگوید مقام و تعلیل و ابدا دلالت بر این دارند که عمومیت فهمیده میشود چیزی نگفت؟ چه اشکالی دارد که به خاطر این سه قرینه ال را به معنای جنس بدانیم. خصوصا بر مبنای مرحوم آخوند که ال اصلا معنا ندارد و از قرائن خارجیه خصوصیات فهمیده میشود.

هیچ کدام از این قرائن ثابت نمی کند که استصحاب به نحو عام در تمام شبهات حکمیه و موضوعیه معتبر است چرا که مقام ضرب القاعده و القانون با این سازگار است که یک عمومیتی در شبهه ی موضوعیه داشته باشد اما در تمام شبهات موضوعیه و کذا حکمیه دلیل ندارد و هم چنین تعلیل. عمومیت تعلیل نسبی است لذا باز در تمام شبهات ثابت نیست و کلمه ی ابدا هم ظرف زمانی است ممکن است معنا این باشد که همیشه در باب برخی شبهات موضوعیه یقین را با شک نقض نکن
لذا اثبات قاعده ای عام بسیار مشکل است خصوصا که محدثین بزرگی مثل کلینی صحاح زراره را نقل نکرده و صدوق فقط در کتاب علل نه فقیه که مصب بحث فقهی است صحیحه ی ثانیه را آورده اینها تردید های بسیار جدی را ایجاد می کند

مقام را هنوز چیزی نگفتید. تناسبات حکم و موضوع. صرف سازگار بودن با شبهات موضوعیه که مانع از عدم جریان استصحاب در شبهات حکمیه نمیشود. مثبتین هستند. تعلیل در این جا تعلیلی است که عقلا ان را قبول دارند و باید مقدار قبول عقلا را برسی کرد نه نسبی بودن علت. عقلا در تمام موارد این تعلیل را جاری مکند. به نظر شما این جمله به چه مقدار ظهور دارد ( یقینت را به شک نقض نکن هیچ وقت در شبهات موضوعیه)!!!!