7-بهمن-1401, 19:17
(آخرین تغییر در ارسال: 8-بهمن-1401, 00:00 توسط مسعود عطار منش.)
درس خارج اصول جلسه 66 مورخ 1401/11/02
محقق خراسانی در بحث تعبدی و توصلی فرموده است اعتبار قصد امتثال را نمی‌توان با تمسک به اطلاق دلیل خود حکم نفی کرد چون قصد امتثال در رتبه متأخر از حکم است و امکان اخذ آن در متعلق وجود ندارد و از آن جهت که امکان تققیدش وجود ندارد نمی توان از سکوت متکلم اطلاق گیری نموده و اعتبار قصد امتثال را نفی کرد چون در جایی که تقیید ممکن نباشد اطلاق نیز ممکن نیست در نتیجه دلیل لفظی بر نفی اعتبار قصد امتثال وجود ندارد و برای نفی اعتبار قصد امتثال نیاز به یک بیان مستقل است.
آیت الله والد می فرمودند این بیان مستقل لازم نیست به شکل منفصل باشد چون متکلم می تواند در همین کلام در یک بیان مستقل ولی متصل به اصل حکم قصد امتثال را نیز لازم بشمارد مثلاً می تواند بگوید "صل ولتکن صلاتک بقصد الامر" بنابراین اگر متکلم سکوت نماید می توان از سکوت او عدم اعتبار قصد امتثال را استفاده کرد پس این بحثی که حجم زیادی از بحث های اصولی را به خود اختصاص داده اساساً لغو و بی فایده است.
محقق خراسانی در بحث تعبدی و توصلی فرموده است اعتبار قصد امتثال را نمی‌توان با تمسک به اطلاق دلیل خود حکم نفی کرد چون قصد امتثال در رتبه متأخر از حکم است و امکان اخذ آن در متعلق وجود ندارد و از آن جهت که امکان تققیدش وجود ندارد نمی توان از سکوت متکلم اطلاق گیری نموده و اعتبار قصد امتثال را نفی کرد چون در جایی که تقیید ممکن نباشد اطلاق نیز ممکن نیست در نتیجه دلیل لفظی بر نفی اعتبار قصد امتثال وجود ندارد و برای نفی اعتبار قصد امتثال نیاز به یک بیان مستقل است.
آیت الله والد می فرمودند این بیان مستقل لازم نیست به شکل منفصل باشد چون متکلم می تواند در همین کلام در یک بیان مستقل ولی متصل به اصل حکم قصد امتثال را نیز لازم بشمارد مثلاً می تواند بگوید "صل ولتکن صلاتک بقصد الامر" بنابراین اگر متکلم سکوت نماید می توان از سکوت او عدم اعتبار قصد امتثال را استفاده کرد پس این بحثی که حجم زیادی از بحث های اصولی را به خود اختصاص داده اساساً لغو و بی فایده است.
