7-بهمن-1401, 19:35
(آخرین تغییر در ارسال: 7-بهمن-1401, 23:55 توسط مسعود عطار منش.)
درس خارج اصول جلسه 65 مورخ 1401/11/01
برخی معتقد اند به اینکه ظهور وضعی بر ظهور اطلاقی مقدم است.
در توضیح این مطلب باید دانست بین مرحوم شیخ و مرحوم آخوند خراسانی اختلافی وجود دارد که مقصود از عدم قرینه بر تقیید در مقدمات حکمت چیست؟
از ظاهر کلمات مرحوم شیخ استفاده می شود ایشان نبودن اعم از قرینه متصل و منفصل را شرط جریان اطلاق می داند اما مرحوم آخوند معتقد است نبود قرینه متصل برای جریان اصالت الاطلاق کفایت می کند بنابراین چنانچه در یک کلام ظهور وضعی با ظهور اطلاقی متنافی باشند از آن جهت که ظهور وضعی دلالت بالفعل دارد به منزله قرینه متصله بوده و مانع جریان اطلاق می شود دون العکس پس شرط تقدیم دلالت وضعی بر دلالت اطلاقی طبق این مبنا اتصال دلالتین به یکدیگر است.
برخی معتقد اند به اینکه ظهور وضعی بر ظهور اطلاقی مقدم است.
در توضیح این مطلب باید دانست بین مرحوم شیخ و مرحوم آخوند خراسانی اختلافی وجود دارد که مقصود از عدم قرینه بر تقیید در مقدمات حکمت چیست؟
از ظاهر کلمات مرحوم شیخ استفاده می شود ایشان نبودن اعم از قرینه متصل و منفصل را شرط جریان اطلاق می داند اما مرحوم آخوند معتقد است نبود قرینه متصل برای جریان اصالت الاطلاق کفایت می کند بنابراین چنانچه در یک کلام ظهور وضعی با ظهور اطلاقی متنافی باشند از آن جهت که ظهور وضعی دلالت بالفعل دارد به منزله قرینه متصله بوده و مانع جریان اطلاق می شود دون العکس پس شرط تقدیم دلالت وضعی بر دلالت اطلاقی طبق این مبنا اتصال دلالتین به یکدیگر است.
