20-مرداد-1402, 18:50
درس خارج اصول جلسه102 مورخ 1402.2.17
محقق خراسانی وجه تقدیم امارات بر استصحاب را ورود دانسته است. ایشان فرموده است یقینی که در غایت دلیل استصحاب قرار گرفته اعم از یقین به عنوان اولی و یقین به عنوان ثانوی است و با قیام اماره یقین به عنوان ثانوی (ما قامت علیه الاماره) حاصل می گردد. محصل فرمایش محقق خراسانی عبارت از آن است که با قیام بر حرمت شرب تتن، نفس شرب تتن متعلق حرمت قرار می گیرد و عنوان ثانوی حاصل از قیام اماره، صرفا حیثیت تعلیلیه محسوب می شود.
اما به نظر ما حیثیت تعلیلیه قرار دادن عناوین ثانویی همچون (ما قامت علیه الاماره) نامفهوم است. اگر حیثیت تعلیل بودن قیام اماره بدین معنا است که حرمت شرب تتن به قیام اماره مقید نمی شود مطلبی نادرست است چون اینگونه نیست که بود و نبود اماره در حرمت شرب تتن اثری نداشته باشد.
محقق خراسانی وجه تقدیم امارات بر استصحاب را ورود دانسته است. ایشان فرموده است یقینی که در غایت دلیل استصحاب قرار گرفته اعم از یقین به عنوان اولی و یقین به عنوان ثانوی است و با قیام اماره یقین به عنوان ثانوی (ما قامت علیه الاماره) حاصل می گردد. محصل فرمایش محقق خراسانی عبارت از آن است که با قیام بر حرمت شرب تتن، نفس شرب تتن متعلق حرمت قرار می گیرد و عنوان ثانوی حاصل از قیام اماره، صرفا حیثیت تعلیلیه محسوب می شود.
اما به نظر ما حیثیت تعلیلیه قرار دادن عناوین ثانویی همچون (ما قامت علیه الاماره) نامفهوم است. اگر حیثیت تعلیل بودن قیام اماره بدین معنا است که حرمت شرب تتن به قیام اماره مقید نمی شود مطلبی نادرست است چون اینگونه نیست که بود و نبود اماره در حرمت شرب تتن اثری نداشته باشد.
