13-بهمن-1391, 22:23
بحث در چند مرحله مطرح می شود:
اول:تا وقتی که علم به غلط بودن قرائت نداریم می توانیم اصالة الصحة جاری کنیم. ممکن است کسی بگوید که اصالة الصحة در اجزاء یک مرکب جاری نمی شود بلکه در کل مرکب جاری می شود و این امر ممکن است مستلزم صحت اجزاء نباشد. مثل ما نحن فیه چون صحت نماز مستلزم صحت قرائت نمی باشد پس نمی دانم که تحمل قرائت او صحیح است یا نه؟ باید احراز شود.
ولی شاید بتوان گفت ما در همین تحمل قرائت اصالة الصحة جاری می کنیم نه نماز امام، چون وقتی او را عادل دانستیم و او با قبول امامت جماعت اقدام به تحمل قرائت از دیگران کرده، این خود می تواند مجرای اصالت الصحة باشد.
دوم: کسی که بالفعل تمکن بر قرائت صحیح ندارد و یا جاهل مرکب است نسبت به قرائت صحیح، نمازش واقعا صحیح است کما اینکه حضرت استاد شهیدی(حفظه الله) این نظر را قائلند، می توان بلا اشکال در رکعاتی که امام تحمل قرائت از مأموم نمی کند به او اقتدا کرد.اما در رکعاتی که تحمل قرائت میکند ولی مأموم خودش قرائتش از قرائت امام ضعیف تر است بالفعل این جا جای بحث دارد که آیا اقتدا جائز است یا نه؟لطفا دوستان تکمیل نمایند
اول:تا وقتی که علم به غلط بودن قرائت نداریم می توانیم اصالة الصحة جاری کنیم. ممکن است کسی بگوید که اصالة الصحة در اجزاء یک مرکب جاری نمی شود بلکه در کل مرکب جاری می شود و این امر ممکن است مستلزم صحت اجزاء نباشد. مثل ما نحن فیه چون صحت نماز مستلزم صحت قرائت نمی باشد پس نمی دانم که تحمل قرائت او صحیح است یا نه؟ باید احراز شود.
ولی شاید بتوان گفت ما در همین تحمل قرائت اصالة الصحة جاری می کنیم نه نماز امام، چون وقتی او را عادل دانستیم و او با قبول امامت جماعت اقدام به تحمل قرائت از دیگران کرده، این خود می تواند مجرای اصالت الصحة باشد.
دوم: کسی که بالفعل تمکن بر قرائت صحیح ندارد و یا جاهل مرکب است نسبت به قرائت صحیح، نمازش واقعا صحیح است کما اینکه حضرت استاد شهیدی(حفظه الله) این نظر را قائلند، می توان بلا اشکال در رکعاتی که امام تحمل قرائت از مأموم نمی کند به او اقتدا کرد.اما در رکعاتی که تحمل قرائت میکند ولی مأموم خودش قرائتش از قرائت امام ضعیف تر است بالفعل این جا جای بحث دارد که آیا اقتدا جائز است یا نه؟لطفا دوستان تکمیل نمایند