ارسالها: 1,035
موضوعها: 431
تاریخ عضویت: دي 1396
اعتبار:
17
سپاس ها 502
سپاس شده 199 بار در 173 ارسال
23-بهمن-1396, 07:35
(آخرین تغییر در ارسال: 1-اسفند-1396, 16:10 توسط حسین ..)
سابقا گذشت که ظهور اصاله الحل نسبت به موراد علم اجمالی کالنص است و نمی توان از اصل شمول رفع ید کرد ولی این به معنای جریان برائت در تمام موارد علم اجمالی نیست چرا که در برخی موراد جریان برائت انقدر خلاف ارتکاز است که ظهور اصاله الحل نیسب به آنها محقق نمی شود مثل جریان برائت در تمام اطراف علم اجمالی ای که اطرافش محدود است مثل دو سه طرف آن هم نه تدریجا و در مدت زمان طولانی بلکه در مدت زمان کوتاه .
ارسالها: 267
موضوعها: 120
تاریخ عضویت: آبان 1393
اعتبار:
10
سپاس ها 87
سپاس شده 82 بار در 66 ارسال
این مطلب را استاد شهیدی هم در شبهات محصوره میپذیرند
ارسالها: 103
موضوعها: 33
تاریخ عضویت: بهمن 1391
اعتبار:
3
سپاس ها 14
سپاس شده 53 بار در 48 ارسال
قبلا همین مطلب را با این عبارت «در بحثهای گذشته مفصل به این پرداختیم که برخی از روایات اصاله الحل نسبت به علم اجمالی نیز ظهور دارد و لفظ بعینه این ظهور را تقویت می کند ولی این به معنای تجویز و برائت مطلق در علم اجمالی نیست بلکه باید بین مواردی که اطراف قلیل است با مواردی که اطراف کثیر است و همچنین بین مخالفت قطعیه و مخالفت احتمالیه و نیز بین مخالفت قطعیه تدریجیه در طول زمان و غیر آن فرق گذاشت و ظهور روایت در تک تک اینها را بررسی نمود چون بعنوان مثال مخالفت قطعیه با افراد قلیل آن هم در زمان کوتاه و نه به مرور زمان بسیار خلاف ارتکاز بوده و اصاله الحل نسبت به این گونه موارد که بسیار خلاف ارتکاز است ظهور ندارد ولی در مواردیکه اطراف کثیر است ولو شبهه کثیر در کثیر باشد ممکن است ظهور را پبذیریم . » مطرح فرمودید.
چگونه ایشان در شبهه محصوره این ظهور را خلاف ارتکاز و مانع از ظهور میدانند ولی همین حرف را در شبهه کثیر در کثیر نمیپذیرند؟
اللهم عجل لولیک الفرج
ارسالها: 1,035
موضوعها: 431
تاریخ عضویت: دي 1396
اعتبار:
17
سپاس ها 502
سپاس شده 199 بار در 173 ارسال
استاد فی الجمله این را فرمودند که در شبهۀ کثیر در کثیر جریان برائت خلاف ارتکاز نیست و در بیان فرق بین این مورد یا شبهۀ قلیل در قلیل این را در خاطر دارم که لا اقل یکی از فرقهایی که وجود دارد این است که مورد روایات حل اگر نگوییم شبهات کثیر در کثیر است لا اقل به شبهۀ کثیر در کثیر نزدیک تر است تا قلیل در قلیل مثلا سئوال از جبن بوده که شخصی در جایی دیده از انفحه میته برای ساخت پنیر استفاده کرده اند و این منشا سئوال شده که شاید در جاهای دیگر هم همینطور باشد و حضرت در پاسخ می فرماید آیا بخاطر یک مکان واحد همه پنیر ها حرام می شود بعد در ادامه نکته ای را می فرمایند که بعید نیست فرض روشنش شبهۀ کثیر در کثیر باشد ؛ حضرت در ادامه می فرماید من به بازار می روم و گوشت می خرم و ما اظن کلهم یسمون (تسمیه یعنی بسم الله گفتن)، اینها بربر هستند این ها سودان هستند ( ظاهرا اشاره به افراد و اقوام لا ابالی است ) بطور طبیعی در بازاری که با افراد و اقوام لا ابالی در ارتباط است شبهۀ کثیر در کثیر حاصل می شود و لکن این نکته را برای تکمیل عرض کنم که عقلائیا هم بین شبهۀ کثیر در کثیر و قلیل در قلیل فرق هست چون در شبهۀ قلیل در قلیل نوعا داعی عقلائی بر ارتکاب تمام اطراف وجود دارد بخلاف شبهۀ کثیر در کثیر که ولو تمام افرادش محل ابتلاء باشد و قابلیت ارتکاب داشته باشد ولی معمولا در شبهات کثیر درکثیر در کثیر داعی بر ارتکاب کل نیست و همین فرق می تواند فارق باشد برای جریان برائت در شبهات کثیر در کثیر و عدم جریانش بخاطر تعارض و امثال آن در شبهات قلیل در قلیل .