20-مرداد-1402, 18:50
(آخرین تغییر در ارسال: 20-مرداد-1402, 18:53 توسط مسعود عطار منش.)
درس خارج اصول جلسه102مورخ1402.2.17
محقق خراسانی وجه تقدیم امارات بر استصحاب را ورود دانستند. ایشان در حاشیه رسایل به وجه تقدیم استصحاب بر سایر اصول نیز اشاره نموده و می فرماید به همان بیانی که امارات بر استصحاب مقدم اند استصحاب نیز بر سایر اصول مقدم است.
ایشان می فرماید: ثم ان وجه تقدیم الاستصحاب علی سایر الأصول هو بعینه وجه تقدیم الامارات علیه فان المشکوک معه یکون من وجه و بعنوان مما علم حکمه و ان شک فیه بعنوان آخر و موضوع الاصول هو المشکوک من جمیع الجهات.
نهایت تقریبی که می توان برای تصحیح فرمایش ایشان در فرق بین استصحاب و سایر اصول بیان کرد این است که گویا موضوع سایر اصول مشکوک من جمیع الجهات است اما موضوع استصحاب مشکوکی است که همراه با یقین است به این صورت که از جهت یک عنوان مشکوک و از جهت عنوان ثانوی متیقن است به طوری که گویا استصحاب می خواهد بگوید شمایی که شک دارید فرض کنید یقین سابقتان پابرجاست و بر طبق آن عمل کنید.
محصل فرمایش استاد در تقریر فرمایش محقق خراسانی: موضوع سایر اصول، مشکوک من جمیع الجهات است و با قیام استصحاب مشکوک من جمیع الجهات منتفی می شود چون همانطور که گذشت استصحاب یقین به عنوان ثانوی ایجاد می کند و شک من جمیع الجهات را مرتفع می سازد.
محقق خراسانی وجه تقدیم امارات بر استصحاب را ورود دانستند. ایشان در حاشیه رسایل به وجه تقدیم استصحاب بر سایر اصول نیز اشاره نموده و می فرماید به همان بیانی که امارات بر استصحاب مقدم اند استصحاب نیز بر سایر اصول مقدم است.
ایشان می فرماید: ثم ان وجه تقدیم الاستصحاب علی سایر الأصول هو بعینه وجه تقدیم الامارات علیه فان المشکوک معه یکون من وجه و بعنوان مما علم حکمه و ان شک فیه بعنوان آخر و موضوع الاصول هو المشکوک من جمیع الجهات.
نهایت تقریبی که می توان برای تصحیح فرمایش ایشان در فرق بین استصحاب و سایر اصول بیان کرد این است که گویا موضوع سایر اصول مشکوک من جمیع الجهات است اما موضوع استصحاب مشکوکی است که همراه با یقین است به این صورت که از جهت یک عنوان مشکوک و از جهت عنوان ثانوی متیقن است به طوری که گویا استصحاب می خواهد بگوید شمایی که شک دارید فرض کنید یقین سابقتان پابرجاست و بر طبق آن عمل کنید.
محصل فرمایش استاد در تقریر فرمایش محقق خراسانی: موضوع سایر اصول، مشکوک من جمیع الجهات است و با قیام استصحاب مشکوک من جمیع الجهات منتفی می شود چون همانطور که گذشت استصحاب یقین به عنوان ثانوی ایجاد می کند و شک من جمیع الجهات را مرتفع می سازد.