24-بهمن-1396, 18:49
قبلا همین مطلب را با این عبارت «در بحثهای گذشته مفصل به این پرداختیم که برخی از روایات اصاله الحل نسبت به علم اجمالی نیز ظهور دارد و لفظ بعینه این ظهور را تقویت می کند ولی این به معنای تجویز و برائت مطلق در علم اجمالی نیست بلکه باید بین مواردی که اطراف قلیل است با مواردی که اطراف کثیر است و همچنین بین مخالفت قطعیه و مخالفت احتمالیه و نیز بین مخالفت قطعیه تدریجیه در طول زمان و غیر آن فرق گذاشت و ظهور روایت در تک تک اینها را بررسی نمود چون بعنوان مثال مخالفت قطعیه با افراد قلیل آن هم در زمان کوتاه و نه به مرور زمان بسیار خلاف ارتکاز بوده و اصاله الحل نسبت به این گونه موارد که بسیار خلاف ارتکاز است ظهور ندارد ولی در مواردیکه اطراف کثیر است ولو شبهه کثیر در کثیر باشد ممکن است ظهور را پبذیریم . » مطرح فرمودید.
چگونه ایشان در شبهه محصوره این ظهور را خلاف ارتکاز و مانع از ظهور میدانند ولی همین حرف را در شبهه کثیر در کثیر نمیپذیرند؟
چگونه ایشان در شبهه محصوره این ظهور را خلاف ارتکاز و مانع از ظهور میدانند ولی همین حرف را در شبهه کثیر در کثیر نمیپذیرند؟
اللهم عجل لولیک الفرج
