16-اسفند-1399, 13:23
(15-اسفند-1399, 22:50)105767 نوشته: اگر چنین سیره ای باشد که بعید نیست باشد یا از باب استصحاب بنا را بر بقاء می گذارند و یا از باب احتیاط.سیره در قوانین و احکام حکام و امراء منظور است.
اگر از باب استصحاب باشد استصحاب عقلائی اثبات می شود چون این سیره عقلاء در موالی عرفی موجب سرایت آن در احکام شرعیه می شود و لذا اگر مرضی عند الشارع المقدس نباشد ردع آن لازم به نظر میرسد.
شبیه این بیان را استاد سید جواد دام ظله و غیر ایشان در برائت عقلائی دارند.
اگر از باب احتیاط هم باشد در اصل مطلب که لزوم اعتبار بقاء حکم است خللی وارد نمی شود فقط استصحاب عقلائی اثبات نمی شود.
البته این مبتنی بر قبول سیره ارتکازی عقلائی است که محل اختلاف است.
الا اینکه گفته شود این سیره چون موافق احتیاط است ردع آن لزومی ندارد، بخلاف برائت.و لکن شاید این ادعاء ناتمام باشد چون باید مورد به مورد لحاظ کرد و در بعض موارد خلاف احتیاط است. که اگر اینطور باشد لزوم ردع قوت می گیرد.
و کیف کان لایبعد که سیره عملی بر عدم حکم و قانون در بین عقلاء موجود باشد که این نتیجه این سیره خلاف احتیاط است و مشکل سابق را ندارد و البته این سیره به برائت نزدیک می شود. والله العالم
