5-بهمن-1401, 15:09
(2-بهمن-1401, 12:37)مسعود عطار منش نوشته: اینکه فرمودید اگر در مقام بیان نباشد حتی بعد از فحص از مخصص نیز نمی توان به اطلاق تمسک کرد به لحاظ اطلاق خود دلیل صحیح است اما به لحاظ اطلاق مقامی مجموع ادله می توان به اطلاق تمسک کرد کما قاله السید الاستاذ محمدجواد الشبیری
مرادتون از اطلاق مقامی واضح نشد؟
اگه اطلاق مقامی به لحاظ مجموع ادله در شریعت است، که در این صورت اطلاق مقامی شکل می گیرد اما به جهت روایات و ادله ای که در مقام بیان بودند و امکان تقیید وجود داشت و بیان نشد و این همان نتیجه کلام علامه طباطبائی است و اگر اطلاق مقامی نسبت به ایات است، مثل اینکه ایات اوفوا بالعقود و تجاره عن تراض و سائر ایات در مورد بیع ملاحظه شده و نتیجه گیری شود پس چون قید عربیت در آنها بیان نشده است، عقد فارسی نیز صحیح است، چطور می توان این اطلاق را نتیجه گرفت درحالی که طبق مبنای علامه هیچ کدام از آیات در مقام بیان نبودند و تفصیل شرائط و خصوصیات در روایات بیان شده اند
