2-تير-1402, 23:14
(آخرین تغییر در ارسال: 2-تير-1402, 23:16 توسط مسعود عطار منش.)
درس خارج اصول جلسه110 مورخ 1402/02/31
مرحوم آقای صدر برای تقدیم اصل سببی بر اصل مسببی به سه وجه اشاره می کنند که وجه اولشان به تقدیم خصوص استصحاب سببی بر استصحاب مسببی اختصاص دارد. ایشان می فرماید استصحاب یک امر ارتکازی در نزد عرف است و عرف بر اساس همین ارتکازی که دارد در حالت اجتماع اصل سببی و مسببی، اصل سببی را مقدم می دارد.
به نظر می رسد نیاز چندانی به مطرح نمودن ارتکازی بودن استصحاب وجود ندارد چون ارتکازی بودن استصحاب نقش چندانی در تقدیم اصل سببی ندارد. تقدیم اصل سببی یا به دلیل همان نکته ای است که ایشان در وجه سوم فرموده است مبنی بر اینکه عرف ناقضیت ثبوتی سبب نسبت مسبب را به عالم اثبات تسری میدهد و یا به همان نکته ای باز می گردد که ما مدعی شدیم مبنی بر اینکه عرف نفس تقدم رتبی اصل سببی را عامل تقدیم آن قرار می دهد.
مرحوم آقای صدر برای تقدیم اصل سببی بر اصل مسببی به سه وجه اشاره می کنند که وجه اولشان به تقدیم خصوص استصحاب سببی بر استصحاب مسببی اختصاص دارد. ایشان می فرماید استصحاب یک امر ارتکازی در نزد عرف است و عرف بر اساس همین ارتکازی که دارد در حالت اجتماع اصل سببی و مسببی، اصل سببی را مقدم می دارد.
به نظر می رسد نیاز چندانی به مطرح نمودن ارتکازی بودن استصحاب وجود ندارد چون ارتکازی بودن استصحاب نقش چندانی در تقدیم اصل سببی ندارد. تقدیم اصل سببی یا به دلیل همان نکته ای است که ایشان در وجه سوم فرموده است مبنی بر اینکه عرف ناقضیت ثبوتی سبب نسبت مسبب را به عالم اثبات تسری میدهد و یا به همان نکته ای باز می گردد که ما مدعی شدیم مبنی بر اینکه عرف نفس تقدم رتبی اصل سببی را عامل تقدیم آن قرار می دهد.
