11-ارديبهشت-1395, 13:06
فرمودید روایات صحیح و موثق حجتند، نه از باب اطمینان به صدور؛ پس از چه بابی حجتند؟
تا آن جایی که بنده تحقیق کرده ام کسی ز علمای متقدم تاقبل از ابن قبه در حجیت روایات شک نمی کدرد چون در صدور روایت اطمینان داشتند. بعد از او هم این بحث تقریباً توسط کسی مطرح نشد تا سید مرتضی. ایشان هم نتوانست فضای کلی شیعه را عوض کند و همچنان حدیث از باب اطمینان به صدور حجیت داشت. تا این که علامه حلی دوباره بحث از حجیت خبر واحد را مطرح کرد و احادیث را با علم رجال کنار می زد یا قبول می کرد. و بعد از ایشان بود که اصطلاح حدیث ضعیف به شکل امروزی در آمد. و گرنه تا قبل از ایشان حدیث ضعیف(قابل عمل) در مقابل حدیث صحیح(غیر قابل عمل) بود و علما تراز این جداسازی را مجموعه ای از قرائن می دانستند و نه فقط علم رجال.
(از کجا باید به درس خارج ایشان دسترسی داشته باشم؟)
تا آن جایی که بنده تحقیق کرده ام کسی ز علمای متقدم تاقبل از ابن قبه در حجیت روایات شک نمی کدرد چون در صدور روایت اطمینان داشتند. بعد از او هم این بحث تقریباً توسط کسی مطرح نشد تا سید مرتضی. ایشان هم نتوانست فضای کلی شیعه را عوض کند و همچنان حدیث از باب اطمینان به صدور حجیت داشت. تا این که علامه حلی دوباره بحث از حجیت خبر واحد را مطرح کرد و احادیث را با علم رجال کنار می زد یا قبول می کرد. و بعد از ایشان بود که اصطلاح حدیث ضعیف به شکل امروزی در آمد. و گرنه تا قبل از ایشان حدیث ضعیف(قابل عمل) در مقابل حدیث صحیح(غیر قابل عمل) بود و علما تراز این جداسازی را مجموعه ای از قرائن می دانستند و نه فقط علم رجال.
(از کجا باید به درس خارج ایشان دسترسی داشته باشم؟)
