27-آذر-1400, 00:55
نماز با وضو در آخر وقت که مقدور هست با انجام وضو در اول وقت و تحفظ بر آن تا آخر وقت، پس همان حصه مقدوره در آخر وقت واجب است، ظاهرا این منظورآقای رفاهی هست.
البته چون تحفظ بر وضو تا آخر وقت در غیر نماز صبح امر مشکلی هست میره تحت شک در قدرت و از باب احتیاط در موارد شک در قدرت شاید واجب بشه.
ولی حل آقای رفاهی رو در جواب آقای عطارمنش متوجه نشدم. چرا مؤنه نداره؟ بله این بیان رو معمولاً در اطلاقات میفرمایند که اطلاق مؤنه ندارد، پس طبیعت باطلاقها شامل حصه غیر مقدور میشه و اشکال نداره، ولی چرا اشکال نداشته باشه؟
وقتی اهمال در مقام ثبوت محال باشه پس ما میفهمیم که مراد مولای حکیم همون حصه مقدوره است، چون بعث به حصه غیر مقدور که معنا ندارد. رفض القیود هم که باشه باز هم میگیم این طبیعت رو بیار ولو در این حصه غیر مقدوره.
البته چون تحفظ بر وضو تا آخر وقت در غیر نماز صبح امر مشکلی هست میره تحت شک در قدرت و از باب احتیاط در موارد شک در قدرت شاید واجب بشه.
ولی حل آقای رفاهی رو در جواب آقای عطارمنش متوجه نشدم. چرا مؤنه نداره؟ بله این بیان رو معمولاً در اطلاقات میفرمایند که اطلاق مؤنه ندارد، پس طبیعت باطلاقها شامل حصه غیر مقدور میشه و اشکال نداره، ولی چرا اشکال نداشته باشه؟
وقتی اهمال در مقام ثبوت محال باشه پس ما میفهمیم که مراد مولای حکیم همون حصه مقدوره است، چون بعث به حصه غیر مقدور که معنا ندارد. رفض القیود هم که باشه باز هم میگیم این طبیعت رو بیار ولو در این حصه غیر مقدوره.